This Is My World

ساعت یک و چهل وپنج دقیقه صبح روز دوشنبه ست...
سلام دوستان خیلی عذر میخوام که نصفه شبی مزاحتون شدم و بی خوابتون کردم. ولی اشکالی نداره چون لازم بود. من " یعنی امیر توکلی" امشب به این تیجه رسیدم که موجودی هستم بسی بیشعور ، احمق ، نفهم ، گاو ، الاغ ، زبون نفهم و غیره ... . البته صد رحمت به گاو و الاغ که یه کاربرد و بازدهی برای صاحبانشون دارن که من اونم نداشتم.
سوء تفاهم نشه و به هیچ کس " حتی تو " بر نخوره ، من با خودمم، با خود خودم . دوستان و عزیزان من ، بنده " یعنی امیر توکلی " نه نویسنده ام نه شاعرم نه هیچ کار مفیدی تووی زندگیم تا الان انجام دادم، من هیچی نیستم ، " هیچی ". من یک موجود بی خاصیت بی ارزش تنه لش هستم و تا الانم هرچی بودم از صدقه سری یکی دیگه بودم.
من " یعنی امیر توکلی" در کمال سلامت و آرامش و خونسردی اعتراف میکنم که خیلی زبون نفهم و احمقم ،" و تا الانم روی اعصابت بودم ، می دونم که حالت ازم به هم میخوره میدونم که کلافت کردم میدونم که همش میخوای یه جوری با هم بر خورد نداشته باشیم میدونم که حوصله ت رو سر بردم ، همه اینا رو میدونم . بهت حق میدم ، من بیشعور و نفهمم ، که نمی فهممت و سماجت میکنم، منو ببخش. " اشتباه نکنید این حرفا از روی عصبانیت نیست ، نه . من قول دادم دیگه هیچ وقت عصبانی نشم و سر قولمم هستم.
من " یعنی امیر توکلی" نه دیوونه شدم " البته تو همیشه میگی من دیوونه ام" ، نه به سرم زده ، فقط ...فقط من امشب به بی ارزشی خودم کاملن پی بردم و هیچ شکی بهش ندارم، همین .
دوست داشتم همه ی این حرفا رو داد میزدم.
سعی می کردم بعضی چیزا رو تغییر بدم ولی نشد واسه همین تصمیم گرفتم که امشب به تمام چیزهایی که هستم و شما ازش بی خبرید اعتراف کنم.
من بی شعور بودم...
من نمی فهمیدم...
من هیچی نیستم ...
منو ببخش که اذیتت کردم...
ببخشید اگر بی ادبی کردم...